Kumite betekent vrij vertaald 'gevecht', (letterlijk:Kumi=bij elkaar brengen, ontmoeten, Te=handen), ofwel de handen c.q. vuisten ontmoeten elkaar. Voordat wordt begonnen met het aanleren het vrije gevecht (Jiyu kumite) start men doorgaans met de training van vooraf afgesproken gevechtsoefeningen (Yakusoku kumite). Deze kumite vormen zijn qua moeilijkheidsgraad afgestemd op het niveau van de karateka. 

Naast de yakusoku kumite vormen  wordt binnen het trainingssysteem van Gokukai Karate-do nog een kumitevorm getraind namelijk: 'Kata Bunkai Kumite'. Bij de Kata Bunkai Kumite worden de toepassingen van de technieken die in de verschillende kata voorkomen met partner beoefend. Hierdoor krijgt de karate-ka een duidelijk inzicht wat betreft de essentie en inhoud van een kata.

Yakusoku Kumite

• Ippon Kumite (Tenshin)
• Ippon Kumite (Sabaki)
• Kihon Yakusoku Kumite 1
• Kihon Yakusoku Kumite 2
• Nekoashi Dachi Kihon Kumite 
• Nekoashi Dachi Yonhon Kumite
• Nekoashi Dachi Gohon Kumite
• Nekoashi Dachi Roppon Kumite
• Nekoashi Dachi Nanahon Kumite

 

Kata Bunkai Kumite

Gekisai Dai Ichi t/m Suparinpei  

 

Jiyu Kumite

• Heiko Dachi Kumite
• Ippo Ido Kumite
• Goju Kumite
• Kyogi Kumite

 

Kaishi Kumite

Een van de vormen die door Saiko Shihan Goshi Yamaguchi ontwikkeld is, is Sanchin Tensho Kaishi kumite. Deze vorm kan gezien worden als een uiting van de kihon (basis) kata Sanchin en Tensho. 

Sanchin Tensho Kaishi kumite is zeer vloeiend, minder herkenbaar dan de kihon kata zelf. De letterlijke betekenis van Kaishi is 'teruggeven'. Dit moet geïnterpreteerd worden als het opvangen en teruggeven van de techniek van de partner bij de uitvoering van deze vorm. Bij een correcte uitvoering zal de vorm er dan ook als een 'golf' van technieken uitzien waarbij duidelijk is dat de karateka elkaar aanvoelen in plaats van met elkaar strijden (in dat geval zullen de technieken elkaar met horten en stoten opvolgen).